LITZMANNSTADT GETTO

Jak pisał Oskar Singer, kronikarz getta, Bałucki Rynek to było serce i mózg getta...

Stąd sprawowany był nadzór polityczny i policyjny nad gettem...

Łączyła północne i południowe dzielnice Łodzi, spełniała ważną rolę komunikacyjną w mieście.

Wejście na most stanowiło okazję do spojrzenia na świat poza gettem.

W czasie II wojny światowej kościół znalazł się na terenie getta...

Po Bałuckim Rynku to drugie z centralnych i najbardziej charakterystycznych miejsc łódzkiego getta...

Poczta powstała w getcie już 15 marca 1940 roku...

Niemiecka placówka kripo została powołana 19 maja 1940 roku pod nazwą Sonderkommando Getto...

Służba Porządkowa, czyli policja żydowska, została powołana przez Rumkowskiego już 11 kwietnia 1940 roku...

Po zachodniej stronie ulicy Zgierskiej, niedaleko siedziby Schupo, znajdowały się ważne instytucje i urzędy...

To dość istotna ulica z punktu widzenia historii łódzkiego getta. W okolicach Rynku Bazarnego, gdzie toczyło się handlowe życie zamkniętej dzielnicy, ulokowano kilka ważnych instytucji...

W budynku przy ul. Ciesielskiej 7 Chaim Mordechaj Rumkowski uruchomił Bank Skupu Wartościowych Przedmiotów i Odzieży...

W budynkach przy ul. Gnieźnieńskiej 20 i 22 od września 1940 roku funkcjonowała żydowska prokuratura i sąd, a także Urząd Śledczy Służby Porządkowej...

Ulica Brzezińska zaczynała się przy placu Kościelnym (róg Łagiewnickiej), a kończyła przy wschodniej granicy getta. W najbliższej okolicy kościoła Wniebowzięcia NMP mieściło się kilka ważnych instytucji...

Rozpoczynała się tuż przy placu Kościelnym, biegła obok Bałuckiego Rynku i ciągnęła się aż do granicy getta. Mieściło się przy niej wiele ważnych instytucji i resortów...

W budynku, który w ostatnich latach został zdewastowany, w czasie wojny mieścił się główny szpital getta, a także apartament Chaima Mordechaja Rumkowskiego...

W getcie przy ul. Mickiewicza 7 mieścił się szpital nr IV. Został zlikwidowany - podobnie jak wszystkie szpitale - we wrześniu 1942 roku...

Przed wojną mieścił się tam szpital fabryczny zakładów Poznańskiego. Budynek znajdował się tuż przy granicy getta, niedaleko wciąż działającej potężnej fabryki założonej przez żydowskiego fabrykanta, ale będącej w aryjskiej części Łodzi...

Do września 1942 roku w tym budynku był Dom Starców oraz Przytułek dla Bezdomnych. Po wywózce starców podczas tzw. szpery ulokowano tam szpital zakaźny...

Kronikarz getta Oskar Singer nazwał ulicę Dworską tętnicą, a nawet brzuchem getta, bo przy niej ulokowano najważniejsze wydziały: Zaopatrzenia, Kuchni, Transportu, a także biura Centrali Mleczarskiej...

Fabryką wyrobów bieliźniarskich i sukien kierował Leon Glazer. Na początku 1941 roku w fabryce pracowało tylko 77 maszyn do szycia i 157 osób, ale z miesiąca na miesiąc liczby te rosły...

Dziś ta uliczka ma niewiele wspólnego z miejscem, które mogą pamiętać mieszkańcy getta. Wówczas przy ulicy św. Jakuba stało sporo domów, dziś przetrwał tylko jeden z nich...

Najdłuższa ulica w getcie. Na jej południowym krańcu mieściła się jedna z pięciu niemieckich wartowni (w kordegardzie pałacu Biedermannów)...

W tym budynku, należącym do parafii mariawitów w pierwszym okresie istnienia getta (lata 1940-1941) działały szkoły. I to zarówno w budynku frontowym, jak i w oficynie...

Kiedy Niemcy zdecydowali o utworzeniu zamkniętej dzielnicy dla Żydów, nie było już żadnej z dużych łódzkich synagog. Zostały zniszczone przez nazistów w listopadzie 1939 roku...

Tak nazywała się północno-wschodnia część getta, gdzie było sporo drewnianych domów. Wcześniej mieszkali w nich głównie Polacy...

Ulica Marysińska biegła w getcie nieco inaczej niż dziś. Zaczynała się przy ulicy Chłodnej (już nie istnieje), przecinała Brzezińską (dziś Wojska Polskiego) i ciągnęła się do samej północnej granicy getta...

W tym niewielkim budynku toczyło się kulturalne życie getta. Odbywały się w nim koncerty, spektakle teatralne, wystawy i wieczory poetyckie. Występowali wspaniali artyści ówczesnej Europy...

Nie istnieją już budynki, gdzie mieściło się Centralne Więzienie dla Żydów, w którym przetrzymywano mieszkańców getta skazanych przez żydowskie sądy. Było to także miejsce, gdzie gromadzono ludzi skierowanych do obozów pracy i obozów zagłady...

Ulicami Zgierską i Limanowskiego jeździły tramwaje. Mogli nimi poruszać się po mieście wyłącznie aryjczycy, którzy z okien pojazdu patrzyli na ludzi z zamkniętej dzielnicy...

W czasie wojny ten potężny plac był miejscem publicznych egzekucji mieszkańców getta...

W obrębie dzisiejszych ulic Limanowskiego, Bazarowej, Rybnej i Zachodniej był kiedyś Stary Cmentarz Żydowski. Został zlikwidowany podczas poszerzania ulicy Zachodniej...

To największy Cmentarz żydowski w Europie, część grzebalna ma ponad 40 hektarów. Są tam groby około 230 tysięcy Żydów...

Późną jesienią 1941 roku w kwadracie dzisiejszych ulic Wojska Polskiego, Obrońców Westerplatte, Sikawskiej i Głowackiego wyodrębniono tzw. obóz cygański...

W grudniu 1942 roku na terenie łódzkiego getta, mniej więcej w obrębie dzisiejszych ulic: Brackiej, Emilii Plater, Górniczej i Zagajnikowej, wyodrębniono obóz dla polskich dzieci i młodzieży (Polenjugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt)...

To jeden z najważniejszych obiektów związanych z historią łódzkiego getta. Miejsce, z którego w latach 1942-1944 odjechały tysiące ludzi do ośrodka zagłady w Chełmnie nad Nerem, a w sierpniu 1944 do Oświęcimia...